Eindelijk een kip!

 Eindelijk een kip! 

Sorry, een wat? Een kip. Nou ja, ik bedoel eigenlijk een soort logo. Oké, een paar stappen terug. 

Toen ik m'n website domein en dergelijke had aangeschaft en een beetje zat te spelen met hoe die website er dan uit moest zien, kreeg ik het idee voor een logo. Niet dat het mijn logo is, maar eerder een afbeelding die ik kon gebruiken aan het begin van m'n website om het wat op te vrolijken. 

En aangezien ik vorig jaar een paar tekeningen had gemaakt met kippen, en die blijkbaar erg populair waren, dacht ik: 'k moet een kip maken. Wel iets met paars, want ik houd van paars. 
Ik heb dus een kleine tekening gemaakt van een kip. Maar ze woonde al dik 2 tot 3 weken in m'n schetsboek en op een of andere manier lukte het mij niet om het in te scannen. Maar nu wel! Ik heb het gedaan (eindelijk) en heb het gelijk aangepast op mijn nog te komen website! 
En als ik het nu zie, wordt ik blij! 

Is het raar om van zoiets kleins blij te worden? Wordt er gewoon helemaal gelukkig van! 

Paar dagen uit de running...

 Afgelopen weken waren niet m'n beste weken. Somber, moe en daarbij ook nog eens ziek. Je hoofd staat dan echt nergens naar. 

Eigenlijk staat het al een tijdje nergens naar. Het is alsof het hele idee, waaronder het bijhouden van een blog, en een eigen bedrijfje beginnen, er nooit is geweest. Het ligt ver verstopt achter dikke muren. Lastig is dit soms. Vaak zit ik dan ook echt mezelf dwars en kan ik alleen in m'n coping zitten. (Ja ja, wat psychologie worden hier, dat krijg je als je meer dan 7 jaar therapie hebt gehad... al wordt het het gebruik ervan gelukkig minder). 

Voornemens genoeg samen met dromen. Maar nu even niet. Althans als ik mijn gedachten zou volgen. Ik weet dat dit een lastige fase is waar ik soms heel veel moeite heb om eruit te komen. MAAR ik wéét dat ik eruit kan komen! 
Dus dat probeer ik nu. En dan begin ik gewoon klein en simpel: ik heb m'n wekker gezet. 
Terwijl ik dit nu typ heb ik mezelf gewassen. (Klinkt misschien raar en vies, maar daar denk je echt niet aan als je somber bent, dan wil je alleen maar in je bed liggen of als een zombie achter je beeldscherm zitten). Ik heb m'n kleding opgevouwen en opgeruimd. M'n bed opgemaakt. Ik zit voor het eerst in 2 á 3 weken niet in pyjama. Stappen die misschien klein lijken, maar als hele overwinning aanvoelen. 
En het voelt goed. Ja ik ben echt super moe, maar het voelt goed om bezig te zijn en mezelf te verzorgen. 

Het plan voor nu, is dit vol te houden en echt tijd voor mijzelf nemen (wandelen en zo) om vervolgens weer op reis te kunnen. Mijn weg naar God, en een weg naar een eigen bedrijf.